Webcontent-Anzeige Webcontent-Anzeige

Kanalizowanie i organizowanie ruchu turystycznego w Nadleśnictwie Biłgoraj w celu zmniejszenia presji turystycznej na ostoje głuszca

Nazwa projektu:  Kanalizowanie i organizowanie ruchu turystycznego w Nadleśnictwie Biłgoraj w celu  zmniejszenia presji turystycznej na ostoje głuszca

Głuszec to symbol biłgorajskich lasów, niestety ten niegdyś dość liczny gatunek obecnie jest zagrożony wyginięciem. Jest to duży ptak, masa kogutów dochodzi do 6.5kg, natomiast kury są zdecydowanie mniejsze i ważą do 2.5kg. W ubarwieniu kogutów dominuje kolor czarny, natomiast u kury płowy- ułatwiający maskowanie. Obserwacja go na wolności jest trudna ponieważ jest to bardzo płochliwy i ostrożny ptak. W ostatnich latach liczebność głuszca na skutek zmian środowiskowych zaczęła spadać. Spowodowało to objęciem go ochroną ścisłą, oraz wpisaniem do „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt" z oznaczeniem CR-gatunek skrajnie zagrożony. Jedną z przyczyn jest obecność ludzi w miejscach, w których on występuje. Dotyczy to głównie zbieraczy runa leśnego i turystów wypoczywających w lesie.

Aby nie przeszkadzać głuszcowi wytyczyliśmy dla Państwa „Głuszcowy szlak", który ukazuje piękno przyrody, a nasza obecność nie przeszkadza mieszkańcom lasu (zdj. pow.)

 

Jeżeli chcemy aby nasza obecność w lesie podczas zbierania płodów runa leśnego i wypoczynku, była dla przyrody jak najmniej uciążliwa powinniśmy przestrzegać następujących zasad:

  • nie hałasować
  • nie śmiecić
  • nie podchodzić do dzikich zwierząt i ich nie płoszyć
  • poruszać się tylko po wyznaczonych szlakach i drogach
  • nie wjeżdżać do lasu pojazdami mechanicznymi
  • nie palić ognisk
  • nie biwakować „na dziko"
  • nie niszczyć i uszkadzać grzybów, drzew, krzewów i innych roślin
  • nasze czworonogi spacerują z nami na smyczy  
  • nie rozgarniamy i nie zbieramy ściółki

 

 

 

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj

Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj

Nadleśnictwo Biłgoraj swoim zasięgiem obejmuje niemal 17 tyś. ha powierzchni leśnej co stanowi 97% całkowitej powierzchni nadleśnictwa. Sprawuje ponadto nadzór nad ok. 4,2 tyś. ha lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.

Strefa kontaktu Roztocza z Równiną Biłgorajską charakteryzuje się silnymi kontrastami krajobrazu, wynikających z znacznych różnic wysokości, które najbardziej podkreślają lasy rozciągające się u podnóża krawędzi. Rzeźba terenu Równiny Biłgorajskiej jest mało zróżnicowana. Dominują równiny tarasów akumulacyjnych. Monotonny krajobraz urozmaicają wały wydmowe długości kilku kilometrów i wysokości ok. 10 m. Urozmaicenie stanowią także doliny rzek, stawy, łąki, bagna i torfowiska. Na torfowiskach spotyka się w różnym stopniu zarastające torfianki. Na ogół są płytkimi zbiornikami nie przekraczającymi kilku arów powierzchni.

Największą powierzchnie zajmują gleby bielicowe, co stanowi ponad 60% powierzchni, kolejne 25% to gleby rdzawe. Takie podłoże wypełniają głównie bory i bory mieszane o różnym uwilgotnieniu, w których króluje sosna pospolita. Skład gatunkowy drzewostanów na siedliskach borowych jest zbliżony do przyjętych gospodarczych typów drzewostanów, natomiast na siedlisku lasu mieszanego wilgotnego (LMw) dąb zastępowany jest przez jodłę. Pod względem stanu siedliska dominują siedliska naturalne i w stanie zbliżonym do naturalnego, co stanowi 95% powierzchni nadleśnictwa. Siedliska zniekształcone występują na gruntach porolnych.

Charakterystyka roślinności strefowej wg. Matuszkiewicza obejmuje lasy liściaste Querco-Fagetea, głównie w związku Carpinion oraz kontynentalne lasy szpilkowe Vaccinio-Piceetea, przede wszystkim bory i bory mieszane sosnowe ze związku Dicrano-Pinion z pewnym udziałem jodłowych lasów związku Vaccinio-Piceion. Drzewostany nadleśnictwa tworzą 20 gatunków drzew. Gatunkiem głównym jest sosna stanowiąca 92% powierzchni. Gatunek ten osiąga przecietnie I-II bonitację, a drzewostany charakteryzuje się dobrą jakością hodowlaną i techniczną. Kolejnymi gatunkami pod względem udziału powierzchniowego są: olsza, brzoza i jodła. Pozostałymi gatunkami rodzimymi są: świerk, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, modrzew, buk, klon jawor, jesion zwyczajny, grab pospolity, osika i lipa drobnolistna. Wśród gatunków obcego pochodzenia występuje dąb czerwony, czeremcha amerykańska i robinia akacjowa. W podszycie wśród roślin charakterystycznych występuje trzmielina, kruszyna i leszczyna. Rośliny runa to głównie borówka. Z lasem ściśle wiąże się także świat zwierząt. W lasach naszego nadleśnictwa można spotkać, jelenie sarny daniele, w terenach bardziej podmokłych łosie. Wśród drapieżników występuje wilk, jenot i lis, a z mniejszych m.in. łasica i kuna. To także teren lęgowy dla ptactwa.

Celem gospodarki leśnej jest zachowanie warunków do trwałej wielofunkcyjności lasów ich wszechstronnej użyteczności oraz kształtowania środowiska leśnego. Połowa lasów w naszym nadleśnictwie pełni funkcję ochronną. Pod tym pojęciem kryje się ochrona bioróżnorodności biologicznej, wody przed zanieczyszczeniem, gleby przed erozją i osuwiskami, środowiska naturalnego przed hałasem, powodzią czy wiatrem. 4% lasów nadleśnictwa pełni rolę ostoi zwierząt. Ponadto występują lasy nasienne stanowiące 0,13% powierzchni. Największą grupę lasów ochronnych stanowią lasy wodochronne, bo aż 84,4% powierzchni.