Asset Publisher
Łowiectwo
Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu art. 1 ustawy „Prawo łowieckie" z 13.10.1995 r. – z późniejszymi zmianami, oznacza ochronę zwierząt łownych i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.
Gospodarka łowiecka na terenach leśnych jest nierozerwalnie związana z gospodarką leśną.
Zwierzyna jest jednym z wielu elementów lasu. Las jako najwyżej zorganizowany ekosystem stanowi zespół biologiczny, w którym gleba, woda, powietrze atmosferyczne, światło, rośliny i zwierzęta tworzą naturalny, dynamiczny i nierozerwalny związek wzajemnych zależności.
Celem łowiectwa jest:
- ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych,
- ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny,
- uzyskiwanie możliwie wysokiej jakości osobniczej gatunków zwierząt łownych oraz ich liczebności przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego,
- spełnienie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj stanowią wyśmienite tereny łowieckie. Leśne uroczyska zamieszkuje ok. 150 łosi, 620 jeleni, 50 danieli, 1930 saren, 40 dzików i wiele sztuk zwierzyny drobnej, takiej jak: zające, bażanty, lisy, kuropatwy czy kuny. Wśród zwierzyny występują będące pod ochroną zupełną wilki. Przyczyniają się one do regulowania ilości zwierząt na terenie swojego zasięgu, głównie osobników młodych, słabych i chorych. Mimo tego przyrost bieżący zwierzyny jest zachowany i unormowany. Największym zagrożeniem dla zwierzyny oprócz wałęsających się psów jest sam człowiek. Oddziaływuje on na liczbę zwierzyny poprzez kłusownictwo, nadmierną eksploatację lasów czy zmianę warunków terenowych. W miesiącach letnich i wczesnojesiennych lasy odwiedzane są przez setki ludzi, którzy wybierają się do lasu nie tylko w celach rekreacyjnych ale i zarobkowych, tj. na jagody i grzyby. Zwierzyna jest zmuszona opuszczać swoje miejsca ostoi, czyli miejsca, w których czują się bezpiecznie. Innym czynnikiem płoszącym zwierzynę staje się w ostatnich latach trend na jazdę kładami po lasach. Ma to także odzwierciedlenie w niszczeniu dróg leśnych. Zwierzyna, która opuszcza wielokrotnie miejsca swojego bytowania przestaje uznawać je za bezpieczne i jest zmuszona na poszukiwanie dalszych nowych ostoi.
Gospodarka łowiecka na terenie nadleśnictwa prowadzona jest w obwodach łowieckich dzierżawionych przez koła łowickie. Ze względu na zasięg powierzchniowy nadleśniczy sprawuje nadzór nad 10 obwodami łowieckimi. Istnieje również obwód wyłączony OHZ (Ośrodek Hodowli Zwierzyny) nr 299, który zarządzany jest przez Nadleśnictwo Janów Lubelski. W poszczególnych kołach łowieckich gospodarka prowadzona jest na podstawie rocznych planów łowieckich zatwierdzonych przez nadleśniczego.
Lp.
|
Numer obwodu
|
Powierzchnia zarządzana (ha)
|
Dzierżawca
|
1.
|
15pk
|
3469
|
Koło Nr 80 „Budowlani" Lublin
|
2.
|
17pk | 1348 |
Koło Nr 5 „Dąbrowa" Lublin
|
3.
|
22pk | 480 |
Koło Nr 10 „Leśnik" Biłgoraj
|
4.
|
264 | 85 |
Koło Nr 20 „Głuszec" Biłgoraj
|
5.
|
282 | 840 |
Koło Nr 20 „Głuszec" Biłgoraj
|
6.
|
298 | 3741 |
Koło Nr 10 „Leśnik" Biłgoraj
|
7.
|
310 | 1329 |
Koło Nr 46 „Bażant" Biłgoraj
|
8.
|
311 | 3170 |
Koło Nr 54 „Chodel" Lublin
|
9.
|
312 | 1433 |
Koło Nr 46 „Bażant" Biłgoraj
|
10.
|
328 | 1156 |
Koło Nr 58 Towarzystwo Racjonalnego Polowania (TRP)
|
Szkody w lasach wyrządzane przez zwierzynę
Wraz z ciągle zwiększającą się liczebnością zwierzyny rośnie także ilość szkód wyrządzanych przez nią w lasach. Głównymi sprawcami szkód są jelenie i sarny, ale blisko za 40% szkód odpowiedzialne są łosie i bobry.
Żeby ograniczyć szkody i umożliwić wzrost posadzonym drzewkom w lasach prowadzi się różne zabiegi ochronne. W miejscach gdzie jest mniejsze zagęszczenie zwierząt drzewostany chroni się m in. poprzez zabezpieczanie pędów repelentem(nie szkodliwym dla środowiska preparatem przypominającym białą emulsję) bądź stosowanie osłonek. Gdy na danym terenie liczebność jeleniowatych jest duża, często jedynym sposobem przynoszącym rezultaty jest ogrodzenie uprawy. Wzmożona liczba zabiegów ochronnych przekłada się na coraz większe pieniądze wydawane na ochronę lasu przed zwierzyną. Obecnie Nadleśnictwo Biłgoraj wydaje ok. 80 tyś. zł rocznie na ten cel.
Asset Publisher
Asset Publisher
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Nadleśnictwo Biłgoraj swoim zasięgiem obejmuje niemal 17 tyś. ha powierzchni leśnej co stanowi 97% całkowitej powierzchni nadleśnictwa. Sprawuje ponadto nadzór nad ok. 4,2 tyś. ha lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.
Strefa kontaktu Roztocza z Równiną Biłgorajską charakteryzuje się silnymi kontrastami krajobrazu, wynikających z znacznych różnic wysokości, które najbardziej podkreślają lasy rozciągające się u podnóża krawędzi. Rzeźba terenu Równiny Biłgorajskiej jest mało zróżnicowana. Dominują równiny tarasów akumulacyjnych. Monotonny krajobraz urozmaicają wały wydmowe długości kilku kilometrów i wysokości ok. 10 m. Urozmaicenie stanowią także doliny rzek, stawy, łąki, bagna i torfowiska. Na torfowiskach spotyka się w różnym stopniu zarastające torfianki. Na ogół są płytkimi zbiornikami nie przekraczającymi kilku arów powierzchni.
Największą powierzchnie zajmują gleby bielicowe, co stanowi ponad 60% powierzchni, kolejne 25% to gleby rdzawe. Takie podłoże wypełniają głównie bory i bory mieszane o różnym uwilgotnieniu, w których króluje sosna pospolita. Skład gatunkowy drzewostanów na siedliskach borowych jest zbliżony do przyjętych gospodarczych typów drzewostanów, natomiast na siedlisku lasu mieszanego wilgotnego (LMw) dąb zastępowany jest przez jodłę. Pod względem stanu siedliska dominują siedliska naturalne i w stanie zbliżonym do naturalnego, co stanowi 95% powierzchni nadleśnictwa. Siedliska zniekształcone występują na gruntach porolnych.
Charakterystyka roślinności strefowej wg. Matuszkiewicza obejmuje lasy liściaste Querco-Fagetea, głównie w związku Carpinion oraz kontynentalne lasy szpilkowe Vaccinio-Piceetea, przede wszystkim bory i bory mieszane sosnowe ze związku Dicrano-Pinion z pewnym udziałem jodłowych lasów związku Vaccinio-Piceion. Drzewostany nadleśnictwa tworzą 20 gatunków drzew. Gatunkiem głównym jest sosna stanowiąca 92% powierzchni. Gatunek ten osiąga przecietnie I-II bonitację, a drzewostany charakteryzuje się dobrą jakością hodowlaną i techniczną. Kolejnymi gatunkami pod względem udziału powierzchniowego są: olsza, brzoza i jodła. Pozostałymi gatunkami rodzimymi są: świerk, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, modrzew, buk, klon jawor, jesion zwyczajny, grab pospolity, osika i lipa drobnolistna. Wśród gatunków obcego pochodzenia występuje dąb czerwony, czeremcha amerykańska i robinia akacjowa. W podszycie wśród roślin charakterystycznych występuje trzmielina, kruszyna i leszczyna. Rośliny runa to głównie borówka. Z lasem ściśle wiąże się także świat zwierząt. W lasach naszego nadleśnictwa można spotkać, jelenie sarny daniele, w terenach bardziej podmokłych łosie. Wśród drapieżników występuje wilk, jenot i lis, a z mniejszych m.in. łasica i kuna. To także teren lęgowy dla ptactwa.
Celem gospodarki leśnej jest zachowanie warunków do trwałej wielofunkcyjności lasów ich wszechstronnej użyteczności oraz kształtowania środowiska leśnego. Połowa lasów w naszym nadleśnictwie pełni funkcję ochronną. Pod tym pojęciem kryje się ochrona bioróżnorodności biologicznej, wody przed zanieczyszczeniem, gleby przed erozją i osuwiskami, środowiska naturalnego przed hałasem, powodzią czy wiatrem. 4% lasów nadleśnictwa pełni rolę ostoi zwierząt. Ponadto występują lasy nasienne stanowiące 0,13% powierzchni. Największą grupę lasów ochronnych stanowią lasy wodochronne, bo aż 84,4% powierzchni.