Web Content Display
Restytucja i czynna ochrona głuszca w Puszczy Solskiej
Aktualizacja 08.04.2020 r. przez Wojciech Smyk:
Nadleśnictwo Biłgoraj korzystając ze środków UE (Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko) oraz ze środków funduszu leśnego w ramach projektu „Restytucja i czynna ochrona głuszca w Puszczy Solskiej” zakończyło budowę ścieżki biegowo spacerowej zlokalizowanej w leśnictwie Bojary o długości ok. 5km. Ścieżka biegowo- spacerowa w formie pętli przebiega w większości po istniejącej ścieżce dydaktycznej.
Nowo powstała ścieżka, dzięki specjalnym technikom projektowania i budowy charakteryzują się:
- minimalnym wpływem na lokalny ekosystem;
- nie powodują erozji i obsuwania się gleby;
- nie wymaga dużych nakładów na jej utrzymanie;
- pozwala użytkownikom na bezpośredni kontakt z przyrodą;
- jest atrakcyjne i bezpieczna dla użytkowników przez cały rok
Nowa ścieżka jest przyjazna dla biegaczy i spacerowiczów; prowadzi w ciekawe przyrodniczo miejsca w Nadlesnictwie. Teraz można cieszyć się pięknem przyrody o każdej porze roku.
Zapraszamy miłośników spacerów i biegów na nowy obiekt!
Opis projektu
Nadleśnictwo Biłgoraj wraz z nadleśnictwami Józefów i Janów Lubelski od 2018 roku realizuje projekt „Restytucja i czynna ochrona głuszca w Puszczy Solskiej” współfinansowanym przez Unię Europejską ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020 (nr projektu POIS.02.04.00-00-0047/17).
Cel projektu
Poprawa warunków siedliskowych głuszca oraz wsiedlanie ptaków
Główne zadania jakie stawia projekt to m.in.:
1. Redukcja drapieżników lisów, borsuków, jenotów, kun, norek amerykańskich i tchórzy poprzez odłów i odstrzał oraz odłów i translokację jastrzębi.
2. Usuwanie czeremchy amerykańskiej oraz nadmiernej ilości podszytów i podrostów, znakowanie grodzeń.
3. Budowa wolier adaptacyjnych dla wsiedlanych ptaków (Nadleśnictwo Biłgoraj, Janów Lubelski).
4. Wsiedlenie od 50 do 80 głuszców z linii lubelskiej (Nadleśnictwo Biłgoraj, Janów Lubelski) zakupionych z Ośrodka Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk.
5. Monitoring populacji głuszca poprzez obserwacje, wywieszanie fotopułapek, założenie nadajników dziko żyjącym osobnikom.
6. Odłów dziko żyjących przedstawicieli tego gatunku lub odnalezienie gniazd kur głuszca i podebranie jaj w celu zasilenia populacji, która znajduje się w Ośrodku Hodowli Głuszca na terenie Nadleśnictwa Leżajsk.
7. Badania genetyczne zarówno głuszców wsiedlanych jak i dziko żyjących.
8. Neutralizacja szkodliwych nawierzchni dróg leśnych (Nadleśnictwo Józefów).
9. Zakup i wysypywanie gastrolitów (małych kamyczków połykanych przez ptaki, które ułatwiają rozcieranie pokarmu).
10. Zmniejszenia antropopresji na miejsca gdzie bytują głuszce poprzez wybudowanie w Nadleśnictwie Biłgoraj ścieżki biegowo spacerowej a w Nadleśnictwie Józefów singletracka.
11. Zatrudnienie osoby do zarządzania projektem oraz wykonującej prace terenowe projektu.
12. Zatrudnienie naukowych opiekunów projektu.
Wartość projektu
Ogólna wartość projektu to 8 445 516,10 zł z czego maksymalne dofinansowanie z POLiŚ to 85%. Pozostałą część stanowią środki Funduszu Leśnego oraz środki własne Nadleśnictw realizujące poszczególne zadania.
Efekty ekologiczne projektu
• poprawa warunków siedliskowych poprzez: redukcję drapieżników, ograniczenie rozprzestrzeniania gatunków inwazyjnych, wycinanie podrostów, wyłożenie gastrolitów, neutralizacje szkodliwych nawierzchni dróg, kanalizowanie ruchu turystycznego,
• wsiedlenie wyhodowanych ptaków w ilości 50-80 szt., w przypadku sukcesu hodowlanego wpuszczonych zostanie więcej ptaków, wszystkie wychodowane osobniki „linii lubelskiej” zostaną wypuszczone na terenie Puszczy Solskiej.
Aby utrzymać efekt projektu konieczne będzie dalsze prowadzenie ochrony czynnej tego gatunku poprzez realizację następujących zadań: odstrzał drapieżników, ograniczenie rozprzestrzeniania gatunków inwazyjnych oraz wsiedlanie głuszca.
Zgodnie z Wytycznymi w zakresie postępowania z podejrzeniami nadużyć finansowych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych uruchomiony został tzw. Mechanizm Sygnalizacyjny umożliwiający zgłaszanie podejrzeń wystąpienia nadużyć finansowych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. (Link poniżej)
https://www.ckps.lasy.gov.pl/naduzycia
Asset Publisher
Asset Publisher
Nadleśnictwo Biłgoraj
Nadleśnictwo Biłgoraj
Karta z historii Nadleśnictwa Biłgoraj
Nadleśnictwo Państwowe w Biłgoraju powstało zaraz po I wojnie światowej. Świadczy o tym dokument przejęcia tartaku parowego w Zwierzyńcu z dnia 26 listopada 1918 r. po byłym rządzie rosyjskim i austriackim. Natomiast formalnie Nadleśnictwo Biłgoraj zostało utworzone na mocy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych z dnia 27 stycznia 1925 r. poz. 93 o utworzeniu nadleśnictw w lasach państwowych, które ukazało się w Monitorze Polskim nr 24. Znajdowało się wówczas na obszarze Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu. Powierzchnia nadleśnictwa wynosiła wówczas ok. 8500 mórg. W skład nadleśnictwa wchodziły leśnictwa: Gromada, Rapy Dylańskie, Maziarze, Wola, Kociełki i Krasny Staw.
Pierwsza siedziba Nadleśnictwa Biłgoraj przy ul. Tarnogrodzkiej
W 1933 roku nastąpiło przekazanie majątku państwa Różnówka do Nadleśnictwa Biłgoraj. W 1945 roku Nadleśnictwo Biłgoraj obejmowało swoim zasięgiem 9335 ha (w tym 4532 ha pow. leśnej). W latach 1945-1947 włączono do nadleśnictwa lasy bezpańskie i poukraińskie a także majątki właścicieli prywatnych na podstawie tzw. ustaw nacjonalizacyjnych. Były to ziemie pochodzące z okolicznych wsi. Po II wojnie światowej siedzibę nadleśnictwa przeniesiono z ul. Tarnogrodzkiej na ul. Długą w Biłgoraju. W 1948 roku zostało przejęte od Nadleśnictwa Kocudza leśnictwo Zagumnie. Obecne leśnictwo Luchów figurowało wówczas pod nazwą Dobro Narodowe Królestwa Polskiego Luchów. Byłe Nadleśnictwa Biłgoraj, Huta Krzeszowska i Tarnogród, wchodzące w skład obecnego Nadleśnictwa Biłgoraj jako obręby utworzone zostały po roku 1945, po upaństwowieniu na mocy dekretu PKWN z 22 VII 1944 lasów dużej i średniej własności prywatnej. Lasy obecnych obrębów Huta Krzeszowska i Tarnogród wchodziły kiedyś niemal w całości w skład lasów Ordynacji Zamojskiej, wraz z obecnym kompleksem Zagumnie. W roku 1969 powierzchnia nadleśnictwa wynosiła 6422 ha (w tym 5731 ha pow. leśnej). Byłe nadleśnictwa Huta Krzeszowska, Tarnogród i Biłgoraj podczas reorganizacji administracji leśnej w 1.01.1973 roku weszły w skład Nadleśnictwa Biłgoraj jako obręby leśne. Nadleśnictwo Huta Krzeszowska została podzielona po granicy administracyjnej województwa zamojskiego i tarnobrzeskiego, co spowodowało powstanie obrębu Huta Krzeszowska I i Huta Krzeszowska II. W skład Nadleśnictwa Biłgoraj wszedł jeszcze obręb Tereszpol. Powierzchnia nadleśnictwa wzrosła do ok. 26000 ha. W 1975 roku został utworzony Ośrodek Remontowo-Budowlny (ORB). Kierownikiem tego ośrodka był Pan Józef Momot. W roku 1976 siedziba nadleśnictwa zostaje ponownie przeniesiona i ulokowana w nowym budynku na ul. Zamojskej. Na mocy zarządzenia nr 6/91 Dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Lublinie z dnia 31 grudnia 1991 r. w sprawie zmian w podziale administracyjnym Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Lublinie Nadleśnictwo Biłgoraj przekazało Obręb Tereszpol do Nadleśnictwa Zwierzyniec. Z dniem 31 maja 1992 roku Naczelny Dyrektor Lasów Państwowych na mocy rozporządzenia ogłosił likwidację Ośrodka Remonto-Budowlanego należącego do nadleśnictwa (ORBLP). Jednakże jeszcze 17 sierpnia tegoż roku utworzony został Leśny Ośrodek Szkoleniowy prowadzący działalność w zakresie: organizacji szkoleń i konferencji, wyżywienia oraz usług hotelarskich. Kierownikiem ośrodka była pani Halina Syrocka. W kolejnych latach ze względu na reorganizację w lasach zostało zlikwidowane leśnictwo Biłgoraj z dniem 1 stycznia 2011 roku. Jego powierzchnia została rozdzielona i przyłączona do leśnictw Wola i Bojary. 1 stycznia 2012 roku na podstawie zarządzenia nr 54 nadleśniczego Nadleśnictwa Biłgoraj nastąpiła likwidacja kolejnego leśnictwa - Uchodów. Powierzchnia leśnictwa Uchodów została podzielona i przydzielona do leśnictw: Biszcza (49,13 ha), Rogóźnianka (445,51 ha) oraz Potok (516,79 ha). Z dniem 2 kwietnia 2013 roku została zamknięta działalność Leśnego Ośrodka Edukacyjno-Szkoleniowego "Sosna". Obecnie Nadlesnictwo Biłgoraj posiada 12 leśnictw: Wola, Bojary, Nadrzecze, Zagumnie, Luchów, Ciosmy, Sól, Biszcza, Potok, Ujście, Huta i Rogóźnianka oraz szkółkę leśną Bojary wchodzące w skład 3 obrębów: Tarnogród, Huta i Biłgoraj. Łączna powierzchnia wynosi obecnie 17.307,51 ha (w tym powierzchnia leśna 16,773,3 ha).
W historii Nadleśnictwa Biłgoraj kierownikami jednostki byli kolejno nadleśniczowie:
- Leon Łaguna (1918 r. - 04.1919 r.)
- Kazimierz Marszycki (05.1919 r. - 1925 r.)
- W. Piński (1925 r. - 09.1926 r.)
- Ryszard Müller (1926 r. - 09.1939 r.)
- Józef Piekarczyk (1939 r. - 1941 r.)
- Wiktor Ropelewski (1941 r. - 1944 r.)
- Tadeusz Zięba (24.07.1944 r. - 22.08.1944 r.)
- Jan Mikulski (1944 r. - 1954 r.)
- J. Bełzowski (1954 r. - 31.01.1959 r.)
- Stefan Żak (01.02.1959 r. - 31.12.1972 r.)
- Józef Zielke (01.01.1973 r. - 31.01.1975 r.)
- Zbigniew Wójcik (01.02.1975 r. - 10.08.1983 r.)
- Andrzej Rapkiewicz (11.08.1983 r. - 30.09.1983 r.) p.o.
- Jan Ochmański (01.10.1983 r. - 31.12.1983 r.) p.o.
- Tadeusz Kowal (01.01.1984 r. - 31.05.2006 r.)
- Piotr Mróz (01.06.2006 r. - 31.12.2009 r.)
- Leszek Turczyniak (01.01.2010 r. - 14.06.2010 r.) p.o.
- Marian Kudełka (15.06.2010 r. - 12.01.2016 r.)
- Leszek Turczyniak (13.01.2016 r. - 20.01.2016 r.) p.o.
- Piotr Mróz (21.01.2016 - 11.02.2019 r.)
- Leszek Turczyniak (12.02.2019 r. - 24.03.2019 r.) p.o.
- Mariusz Szwed (25.03.2019 r. - 13.08.2021 r.)
- Andrzej Borowiec (13.08.2021 r. - 20.03.2023 r.)
- Mariusz Szabat (21.03.2023 r. - 11.03.2024r.)
- Lesław Rawiak (11.03.2024 r. - nadal) p.o.
Nadleśnictwo Biłgoraj na przełomie minionych lat dotknęły różne klęski żywiołowe. W latach 1993-1994 miała miejsce gradacja brudnicy mniszki, którą zwalczano zabiegami ratowniczymi przy użyciu samolotów stosując środek biologiczny o nazwie DYMILIN nie mający ujemnego wpływu na środowisko na łącznej powierzchni 7595 ha, z czego 6340 ha na terenie Lasów Państwowych i 1255 ha na terenie lasów niepaństwowych. Klęskę śniegołomów spowodowały nadmierne opady mokrego śniegu w dniach 21-24 listopada 1999 roku. Masę połamanych i przewróconych drzew oszacowano na 25,2 tys. m3. Około 85% uszkodzonych drzew to były złomy, a pozostałe 15% stanowiły wywroty. Najliczniejsze szkody wystąpiły wzdłuż linii oddziałowych, dróg, przy gniazdach i naturalnych lukach oraz na granicy wydzieleń przy zróżnicowanym wieku i wysokości. Porządkowanie lasu po tej klęsce trwało rok a zakończono je 15 XI 2000 r.