Asset Publisher
rezerwaty przyrody
Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1500 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 74 znajduje się na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie, a tylko jeden został utworzony w Nadleśnictwie Biłgoraj.
Rezerwat „Obary"
Rok utworzenia: 26 marzec 1975
Powierzchnia: 82,25 ha (w tym pow. leśna 27,30 ha)
Leśnictwo: Sól
Rezerwat „Obary" stanowi szczególną wartość przyrodniczą ze względu na występujące na terenie rezerwatu torfowisko wysokie i przejściowe. Należy ono do rzadko spotykanego w Polsce typu subkontynentalnego nie wykazującego typowej, kopulastej, kępkowo-dolinowej budowy. Przeważająca część torfowiska jest płaska, a charakterystyczne kępki są dość niskie i rzadko porozrzucane. Miąższość torfu (słabo rozłożonego, o budowie włóknistej i barwie brunatnej) jest różna – od 20 - 50 cm na obrzeżach do 2 metrów w części środkowej. Odczyn pH jest niski i wyraźnie kwaśny.
Głównym przedmiotem ochrony w rezerwacie są bagna – fragmenty torfowisk wysokich i przejściowych, ale także drzewostany wchodzące w skład rezerwatu mając znaczenie szczególne. Tworzą one nie tylko osłonę i rodzaj otuliny bagien, są także czynnikiem kształtującym stabilność zespołów roślinnych torfowisk.
Jeszcze w 1913 roku zanotowano występowanie w rezerwacie „Obary" salamandry plamistej, a u progu XIX wieku żył tu jeszcze drop.
Spośród roślin rezerwatu występują: gnidosz królewski, bobrek trójlistkowy, grzybienie białe, siedmiopalecznik błotny, czermień błotna oraz drapieżne rosiczki. Świat zwierząt reprezentowany jest przez gatunki jak: cietrzew, głuszec, jarząbek, żuraw i wilk. Wśród mchów wygrzewają się nierzadko zaskrońce i jadowite żmije. W licznych oczkach wodnych żyją traszki, kumaki nizinne i inne gatunki żab. Jeszcze w 1913 roku zanotowano występowanie w rezerwacie "Obary" salamandry plamistej, a u progu XIX wieku żył tu jeszcze drop.
Asset Publisher
Asset Publisher
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Nadleśnictwo Biłgoraj swoim zasięgiem obejmuje niemal 17 tyś. ha powierzchni leśnej co stanowi 97% całkowitej powierzchni nadleśnictwa. Sprawuje ponadto nadzór nad ok. 4,2 tyś. ha lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.
Strefa kontaktu Roztocza z Równiną Biłgorajską charakteryzuje się silnymi kontrastami krajobrazu, wynikających z znacznych różnic wysokości, które najbardziej podkreślają lasy rozciągające się u podnóża krawędzi. Rzeźba terenu Równiny Biłgorajskiej jest mało zróżnicowana. Dominują równiny tarasów akumulacyjnych. Monotonny krajobraz urozmaicają wały wydmowe długości kilku kilometrów i wysokości ok. 10 m. Urozmaicenie stanowią także doliny rzek, stawy, łąki, bagna i torfowiska. Na torfowiskach spotyka się w różnym stopniu zarastające torfianki. Na ogół są płytkimi zbiornikami nie przekraczającymi kilku arów powierzchni.
Największą powierzchnie zajmują gleby bielicowe, co stanowi ponad 60% powierzchni, kolejne 25% to gleby rdzawe. Takie podłoże wypełniają głównie bory i bory mieszane o różnym uwilgotnieniu, w których króluje sosna pospolita. Skład gatunkowy drzewostanów na siedliskach borowych jest zbliżony do przyjętych gospodarczych typów drzewostanów, natomiast na siedlisku lasu mieszanego wilgotnego (LMw) dąb zastępowany jest przez jodłę. Pod względem stanu siedliska dominują siedliska naturalne i w stanie zbliżonym do naturalnego, co stanowi 95% powierzchni nadleśnictwa. Siedliska zniekształcone występują na gruntach porolnych.
Charakterystyka roślinności strefowej wg. Matuszkiewicza obejmuje lasy liściaste Querco-Fagetea, głównie w związku Carpinion oraz kontynentalne lasy szpilkowe Vaccinio-Piceetea, przede wszystkim bory i bory mieszane sosnowe ze związku Dicrano-Pinion z pewnym udziałem jodłowych lasów związku Vaccinio-Piceion. Drzewostany nadleśnictwa tworzą 20 gatunków drzew. Gatunkiem głównym jest sosna stanowiąca 92% powierzchni. Gatunek ten osiąga przecietnie I-II bonitację, a drzewostany charakteryzuje się dobrą jakością hodowlaną i techniczną. Kolejnymi gatunkami pod względem udziału powierzchniowego są: olsza, brzoza i jodła. Pozostałymi gatunkami rodzimymi są: świerk, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, modrzew, buk, klon jawor, jesion zwyczajny, grab pospolity, osika i lipa drobnolistna. Wśród gatunków obcego pochodzenia występuje dąb czerwony, czeremcha amerykańska i robinia akacjowa. W podszycie wśród roślin charakterystycznych występuje trzmielina, kruszyna i leszczyna. Rośliny runa to głównie borówka. Z lasem ściśle wiąże się także świat zwierząt. W lasach naszego nadleśnictwa można spotkać, jelenie sarny daniele, w terenach bardziej podmokłych łosie. Wśród drapieżników występuje wilk, jenot i lis, a z mniejszych m.in. łasica i kuna. To także teren lęgowy dla ptactwa.
Celem gospodarki leśnej jest zachowanie warunków do trwałej wielofunkcyjności lasów ich wszechstronnej użyteczności oraz kształtowania środowiska leśnego. Połowa lasów w naszym nadleśnictwie pełni funkcję ochronną. Pod tym pojęciem kryje się ochrona bioróżnorodności biologicznej, wody przed zanieczyszczeniem, gleby przed erozją i osuwiskami, środowiska naturalnego przed hałasem, powodzią czy wiatrem. 4% lasów nadleśnictwa pełni rolę ostoi zwierząt. Ponadto występują lasy nasienne stanowiące 0,13% powierzchni. Największą grupę lasów ochronnych stanowią lasy wodochronne, bo aż 84,4% powierzchni.