Wydawca treści
obszary natura 2000
Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.
Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:
- obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
- specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.
Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha
Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 1993 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) oraz obszary ochrony siedlisk (SOO). Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.
Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.
Obszary Natura 2000
W zasięgu terytorialnego działania Nadleśnictwa Biłgoraj występuje siedem obszarów Natura 2000 w tym:
1. Obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 – PLB060008 Puszcza Solska,
- powierzchnia całkowita obszaru – 79349,09 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 19901,14 ha (25,08% pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów w zarządzie nadleśnictwa w obszarze – 9071,29 ha (11,43% pow. obszaru), w tym 8759,97 ha powierzchni leśnej, 311,32 – nieleśnej.
- powierzchnia gruntów we współwłasności w obszarze – 119,28 ha
Występuje tu co najmniej 34 gatunki ptaków z załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/E WG, 14 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. Występuje tu 135 gatunków lęgowych ptaków; jedno z nielicznych w Polsce stanowisk lęgowych gadożera. W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej następujących gatunków ptaków: bocian czarny, gadożer, głuszec, orlik krzykliwy, puchacz, trzmielojad i lelek; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu występuje bielik, cietrzew, żuraw, derkacz i zimorodek. Bardzo ważna w skali regionu ostoja puszczańskiej fauny kręgowców, z licznymi zagrożonymi i rzadkimi gatunkami; jedyne znane w Polsce stanowisko pluskwiaka Nobis major (Anaptus major).
2. Obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 – PLB060005 Lasy Janowskie,
3. Obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 – PLB060020 Ostoja Nieliska,
4. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH060031 Uroczyska lasów Janowskich,
5. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH060034 Uroczyska Puszczy Solskiej, Powierzchnia obszaru:
- powierzchnia całkowita obszaru – 34671,49 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 7963,03 ha (22,97%
pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów w zarządzie nadleśnictwa w obszarze – 4078,27 ha (11,76% pow. obszaru), w tym 3834,99 ha powierzchni leśnej, 243,28 – nieleśnej.
- powierzchnia gruntów we współwłasności w obszarze – 54,69 ha
Wartość przyrodnicza i znaczenie:
Obszar stanowi znaczną część jednego z największych kompleksów leśnych w Polsce. Stwierdzono tu występowanie 16 typów siedlisk przyrodniczych z Zał. I DS, 18 gat. zwierząt z Zał. II DS. Szczególnie wartościowe są siedliska podmokłe (torfowiska, bory i lasy bagienne oraz łęgi). Większość siedlisk związanych jest z lasami sosnowymi, wśród których wyróżniają się piaszczyste wydmy, u podnóża których wytworzyły się w bezodpływowych zagłębieniach torfowiska
oraz naturalne zbiorniki wodne. Najważniejszymi siedliskami w obszarze są: bory bagienne, torfowiska wysokie i przejściowe oraz bory jodłowe. Ważne siedliska skupiają się również wzdłuż cieków puszczańskich, które płyną naturalnymi korytami - są to łęgi. Poza lasami, istotnymi
dla tego obszaru są siedliska podmokłych łąk, w tym m.in. łąki trzęślicowe. Uroczyska Puszczy Solskiej to najważniejsza na Lubelszczyźnie ostoja wilków i rysi – zwierząt zagrożonych wyginięciem. Ostoja jest jednym z najważniejszych w Polsce obszarów powołanych dla ochrony torfowisk wysokich oraz borów i lasów bagiennych. Ponadto Puszcza Solska jest ważną w skali regionu ostoją puszczańskiej fauny kręgowców z licznymi zagrożonymi i rzadkimi gatunkami
6. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH060097 Dolina Dolnej Tanwi, Powierzchnia obszaru:
- powierzchnia całkowita obszaru – 8518,01 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 3040,48 ha (35,69%
pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów nadleśnictwa w obszarze – 295,72ha (3,47% pow. obszaru)
w tym 288,23 ha powierzchni leśnej, 7,49 – nieleśnej. Nie występują grunty we współwłasności. Wartość przyrodnicza i znaczenie: Siedliska przyrodnicze zajmują ok. 45% powierzchni obszaru, a zidentyfikowano ich tu 18 typów. Obok typowych dla szerokiej doliny rzecznej siedlisk łąkowych i torfowiskowych
oraz starorzeczy i muraw napiaskowych, za znaczące uznano bór wyżynny jodłowy i bory chrobotkowe. Gatunek rośliny - starodub łąkowy ma tu stanowisko blisko południowej granicy zasięgu w Polsce, stąd mimo niskiej liczebności, uznano tą populację za wartą ochrony.
Obszar ważny dla ochrony przeplatki aurinia, ktora wystepuje tu w systemie metapopulacji, a także dla kilku gatunków ryb (kozy, głowacza białopłetwego i minoga strumieniowego).
7. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH180048 Bory Bagienne
nad Bukową.
Powierzchnia obszaru:
- powierzchnia całkowita obszaru – 532,20 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 532,20 ha (100%
pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów nadleśnictwa w obszarze – 443,58 ha (84,34% pow. obszaru),
w tym 395,86 ha powierzchni leśnej, 47,72 ha – nieleśnej. Nie występują grunty we współwłasności. Wartość przyrodnicza i znaczenie: Głównym celem ochrony w obszarze jest ochrona bagiennych siedlisk o charakterze puszczańskim. Podstawowym walorem są tu dobrze zachowane bory bagienne - Vaccinio uliginosi-Pinetum (91D0) i śródleśne torfowiska przejściowe - z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea (7140). Pozostałe, cenne przyrodniczo siedliska to łęg olszowy - Salicetum albo-fragilis (91E0), a w południowo-wschodniej części ekstensywnie użytkowane łąki.
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Nadleśnictwo Biłgoraj swoim zasięgiem obejmuje niemal 17 tyś. ha powierzchni leśnej co stanowi 97% całkowitej powierzchni nadleśnictwa. Sprawuje ponadto nadzór nad ok. 4,2 tyś. ha lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.
Strefa kontaktu Roztocza z Równiną Biłgorajską charakteryzuje się silnymi kontrastami krajobrazu, wynikających z znacznych różnic wysokości, które najbardziej podkreślają lasy rozciągające się u podnóża krawędzi. Rzeźba terenu Równiny Biłgorajskiej jest mało zróżnicowana. Dominują równiny tarasów akumulacyjnych. Monotonny krajobraz urozmaicają wały wydmowe długości kilku kilometrów i wysokości ok. 10 m. Urozmaicenie stanowią także doliny rzek, stawy, łąki, bagna i torfowiska. Na torfowiskach spotyka się w różnym stopniu zarastające torfianki. Na ogół są płytkimi zbiornikami nie przekraczającymi kilku arów powierzchni.
Największą powierzchnie zajmują gleby bielicowe, co stanowi ponad 60% powierzchni, kolejne 25% to gleby rdzawe. Takie podłoże wypełniają głównie bory i bory mieszane o różnym uwilgotnieniu, w których króluje sosna pospolita. Skład gatunkowy drzewostanów na siedliskach borowych jest zbliżony do przyjętych gospodarczych typów drzewostanów, natomiast na siedlisku lasu mieszanego wilgotnego (LMw) dąb zastępowany jest przez jodłę. Pod względem stanu siedliska dominują siedliska naturalne i w stanie zbliżonym do naturalnego, co stanowi 95% powierzchni nadleśnictwa. Siedliska zniekształcone występują na gruntach porolnych.
Charakterystyka roślinności strefowej wg. Matuszkiewicza obejmuje lasy liściaste Querco-Fagetea, głównie w związku Carpinion oraz kontynentalne lasy szpilkowe Vaccinio-Piceetea, przede wszystkim bory i bory mieszane sosnowe ze związku Dicrano-Pinion z pewnym udziałem jodłowych lasów związku Vaccinio-Piceion. Drzewostany nadleśnictwa tworzą 20 gatunków drzew. Gatunkiem głównym jest sosna stanowiąca 92% powierzchni. Gatunek ten osiąga przecietnie I-II bonitację, a drzewostany charakteryzuje się dobrą jakością hodowlaną i techniczną. Kolejnymi gatunkami pod względem udziału powierzchniowego są: olsza, brzoza i jodła. Pozostałymi gatunkami rodzimymi są: świerk, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, modrzew, buk, klon jawor, jesion zwyczajny, grab pospolity, osika i lipa drobnolistna. Wśród gatunków obcego pochodzenia występuje dąb czerwony, czeremcha amerykańska i robinia akacjowa. W podszycie wśród roślin charakterystycznych występuje trzmielina, kruszyna i leszczyna. Rośliny runa to głównie borówka. Z lasem ściśle wiąże się także świat zwierząt. W lasach naszego nadleśnictwa można spotkać, jelenie sarny daniele, w terenach bardziej podmokłych łosie. Wśród drapieżników występuje wilk, jenot i lis, a z mniejszych m.in. łasica i kuna. To także teren lęgowy dla ptactwa.
Celem gospodarki leśnej jest zachowanie warunków do trwałej wielofunkcyjności lasów ich wszechstronnej użyteczności oraz kształtowania środowiska leśnego. Połowa lasów w naszym nadleśnictwie pełni funkcję ochronną. Pod tym pojęciem kryje się ochrona bioróżnorodności biologicznej, wody przed zanieczyszczeniem, gleby przed erozją i osuwiskami, środowiska naturalnego przed hałasem, powodzią czy wiatrem. 4% lasów nadleśnictwa pełni rolę ostoi zwierząt. Ponadto występują lasy nasienne stanowiące 0,13% powierzchni. Największą grupę lasów ochronnych stanowią lasy wodochronne, bo aż 84,4% powierzchni.