Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

• biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
• abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
• antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Czynniki biotyczne

Na terenie nadleśnictwa najczęściej dochodzi do porażenia sadzonek młodego pokolenia drzew przez pasożytnicze grzyby. Spośród nich można wymienić grzyby powodujące mączniaka dębu i osutkę sosny. Najbardziej narażone na patogeny są drzewostany rosnące na byłych gruntach rolnych. Takie drzewostany porażane są przez hubę korzeniową, która obniżając odporność biologiczną drzewostanów stwarza dogodne miejsce dla szkodników owadzich, takich jak przypłaszczek granatek. Takie owady powodują zamieranie osłabionych drzew i "wydzielanie" się tych drzew w postaci mniejszych lub większych gniazd. W drzewostanach starszych, tzw. przeszłorębnych, występuje huba sosny. Kolejną grupą szkodników są owady. Szkodniki te przyczyniają się do obgryzania kory z młodych pędów, przegryzania strzałek młodych sadzonek lub zjadania aparatu asymilacyjnego drzew i krzewów. Do najgroźniejszego szkodnika zaliczamy szeliniaka sosnowca. W ubiegłym dziesięcioleciu zwalczano go na pow. ok. 20 ha. Owad ten powoduje zamieranie sadzonek najczęściej w wieku dwóch i trzech lat. Niebezpieczne są również masowy pojaw gąsienic brudnicy mniszki, które potrafią ogołocić z igieł ogromne połacie sosen. W takich przypadkach konieczne są opryski chemiczne. W znacznie mniejszym stopniu szkody powstają od zwierzyny zamieszkującej tereny leśne. Głownie są to spałowania i zgryzania oraz podtapianie lasów przez bobry.

Czynniki abiotyczne

Szkody powodowane czynnikami klimatycznymi nie miały wielkopowierzchniowego charakteru. W historii nadleśnictwa kilkakrotnie zdarzały się duże szkody od wiatru i okiści jednakże nie wpłynęły znacząco na stan zdrowotny i sanitarny lasów.

Czynniki antropogeniczne

Czynniki te spowodowane są pośrednią lub bezpośrednią działalnością człowieka. Działalność bezpośrednia na terenie lasów nadleśnictwa dotyczy okresów masowej penetracji lasów, podczas których dochodzi do zaśmiecania w pobliżu miejsc parkingowych, wzdłuż szlaków komunikacyjnych i na obrzeżach drzewostanów jak również niszczeniem mrowisk, budek dla ptaków, niszczeniem roślin chronionych itp. Czynnikiem pośrednim są głównie zanieczyszczenia powietrza, aczkolwiek w naszym nadleśnictwie nie ustalono stref uszkodzenia przemysłowego.

W celu utrzymania lasów w dobrym stanie zdrowotnym w Lasach Państwowych prowadzi się szereg działań polegających m.in. na utrzymaniu pożytecznej fauny owadożernej np. poprzez zakładanie remiz dla ptaków, wywieszanie budek lęgowych czy pozostawianie drzew dziuplastych. Tworzy się w lasach ścieżki edukacyjne zapobiegające niekontrolowanym penetracjom terenu leśnego. Na miejscach parkingowych ustawia się kosze na śmieci. Wzdłuż szlaków komunikacyjnych zakłada się pasy przeciw pożarowe, które są regularnie czyszczone. Jesienią leśnicy przeprowadzają poszukiwania poczwarek lub larw pierwotnych szkodników sosny przez co monitoruje się stan liczebnościowy tych owadów. Powyższe jak i inne prowadzone zabiegi profilaktyczne są przedstawione w poniższym filmie: