Wydawca treści Wydawca treści

obszary natura 2000

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.

Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:

  • obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
  • specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i  zwierząt.

Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.

Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha

Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 1993 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) oraz obszary ochrony siedlisk (SOO). Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.

Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.

 

Puszcza Solska (PLB 060008)

Powierzchnia 79394,10 ha

Obszar Natura 2000 Puszcza Solska został zatwierdzony rozporządzeniem ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. (Dz. U. nr 229 poz. 2313 z późniejszymi zmianami). Został zakwalifikowany jako ostoja ptasia o randze E74 ze względu na występowanie na jej obszarze 30 gatunków ptaków z załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/EWG. 14 gatunków ptaków znajduje się w Polskiej Czerwonej Księdze.

PTAKI GNIAZDUJĄCE:
bąk Botaurus stellaris, bączek lxobrychus minutus, bocian czarny Ciconia nigra, trzmielojad Pernis apivorus, kania czarna Milvus migrans, bielik Haliaeetus albicilla, gadożer Circaetus gallicus, błotniak stawowy Circus aeruginosus, błotniak łąkowy Circus pygargus, orlik krzykliwy Aquila pomarina, jarząbek Bonasa bonasia, głuszec Tetrao urogallus, kropiatka Porzana porzana, derkacz Crex crex, żuraw Grus grus, puchacz Bubo bubo, puszczyk uralski Strix uratensis, włochatka Aegolius funereus, lelek Caprimulgus europaeus, zimorodek Alcedo atthis, kraska Coracias garrulus, dzięcioł zielonosiwy Picus canus, dzięcioł czarny Dryocopus martius, świergotek polny Anthus campestris, podróżniczek Luscinia svecica, jarzębatka Sylvia nisoria, muchołówka mała Ficedula parva, gąsiorek Lanius collurio, ortolan Emberiza hortulana (wg SDF Natura 2000).

PTAKI MIGRUJĄCE:
jastrząb Accipiter gentilis, pustułka Falco tinnunculus, sieweczka rzeczna Charadrius dubius, słonka Scolopax rusticola, samotnik Tringa ochropus, dudek Upupa epops, dzięcioł zielony Picus viridis, dzięciołek Dendrocopos minor, pliszka górska Motacilla cinerea, pokrzywnica Prunella modularis, paszkot Turdus viscivorus, zniczek Regulus ignicapilla, pełzacz leśny Certhia familiaris, pełzacz ogrodowy Cerłhia brachydactyla, gil Pyrrhula pyrrhula (wg SDF Natura 2000).

W zasięgum terytorium nadleśnictwa znalazły się obszary Natura 200 jak Lasy Janowskie (PLB 060005), Uroczyska Lasów Janowskich (PLH 060031) i Ostoja Nielska (PLB 060020).


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj

Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj

Nadleśnictwo Biłgoraj swoim zasięgiem obejmuje niemal 17 tyś. ha powierzchni leśnej co stanowi 97% całkowitej powierzchni nadleśnictwa. Sprawuje ponadto nadzór nad ok. 4,2 tyś. ha lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.

Strefa kontaktu Roztocza z Równiną Biłgorajską charakteryzuje się silnymi kontrastami krajobrazu, wynikających z znacznych różnic wysokości, które najbardziej podkreślają lasy rozciągające się u podnóża krawędzi. Rzeźba terenu Równiny Biłgorajskiej jest mało zróżnicowana. Dominują równiny tarasów akumulacyjnych. Monotonny krajobraz urozmaicają wały wydmowe długości kilku kilometrów i wysokości ok. 10 m. Urozmaicenie stanowią także doliny rzek, stawy, łąki, bagna i torfowiska. Na torfowiskach spotyka się w różnym stopniu zarastające torfianki. Na ogół są płytkimi zbiornikami nie przekraczającymi kilku arów powierzchni.

Największą powierzchnie zajmują gleby bielicowe, co stanowi ponad 60% powierzchni, kolejne 25% to gleby rdzawe. Takie podłoże wypełniają głównie bory i bory mieszane o różnym uwilgotnieniu, w których króluje sosna pospolita. Skład gatunkowy drzewostanów na siedliskach borowych jest zbliżony do przyjętych gospodarczych typów drzewostanów, natomiast na siedlisku lasu mieszanego wilgotnego (LMw) dąb zastępowany jest przez jodłę. Pod względem stanu siedliska dominują siedliska naturalne i w stanie zbliżonym do naturalnego, co stanowi 95% powierzchni nadleśnictwa. Siedliska zniekształcone występują na gruntach porolnych.

Charakterystyka roślinności strefowej wg. Matuszkiewicza obejmuje lasy liściaste Querco-Fagetea, głównie w związku Carpinion oraz kontynentalne lasy szpilkowe Vaccinio-Piceetea, przede wszystkim bory i bory mieszane sosnowe ze związku Dicrano-Pinion z pewnym udziałem jodłowych lasów związku Vaccinio-Piceion. Drzewostany nadleśnictwa tworzą 20 gatunków drzew. Gatunkiem głównym jest sosna stanowiąca 92% powierzchni. Gatunek ten osiąga przecietnie I-II bonitację, a drzewostany charakteryzuje się dobrą jakością hodowlaną i techniczną. Kolejnymi gatunkami pod względem udziału powierzchniowego są: olsza, brzoza i jodła. Pozostałymi gatunkami rodzimymi są: świerk, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, modrzew, buk, klon jawor, jesion zwyczajny, grab pospolity, osika i lipa drobnolistna. Wśród gatunków obcego pochodzenia występuje dąb czerwony, czeremcha amerykańska i robinia akacjowa. W podszycie wśród roślin charakterystycznych występuje trzmielina, kruszyna i leszczyna. Rośliny runa to głównie borówka. Z lasem ściśle wiąże się także świat zwierząt. W lasach naszego nadleśnictwa można spotkać, jelenie sarny daniele, w terenach bardziej podmokłych łosie. Wśród drapieżników występuje wilk, jenot i lis, a z mniejszych m.in. łasica i kuna. To także teren lęgowy dla ptactwa.

Celem gospodarki leśnej jest zachowanie warunków do trwałej wielofunkcyjności lasów ich wszechstronnej użyteczności oraz kształtowania środowiska leśnego. Połowa lasów w naszym nadleśnictwie pełni funkcję ochronną. Pod tym pojęciem kryje się ochrona bioróżnorodności biologicznej, wody przed zanieczyszczeniem, gleby przed erozją i osuwiskami, środowiska naturalnego przed hałasem, powodzią czy wiatrem. 4% lasów nadleśnictwa pełni rolę ostoi zwierząt. Ponadto występują lasy nasienne stanowiące 0,13% powierzchni. Największą grupę lasów ochronnych stanowią lasy wodochronne, bo aż 84,4% powierzchni.