Borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea L.)

Rodzina: Wrzosowate (Ericaceae)

Rząd: Wrzosowce (Ericales)

Klasa: Okrytonasienne (Magnoliophyta)

Zasięg występowania:

Borówka brusznica występuje w klimacie umiarkowanym na terenach nizinnych jak i na wyższych położeniach górskich. Zasiedla siedliska podmokłe, takie jak torfowiska, jak również siedliska świeże i suche jak np. bory sosnowe.

Siedlisko:

Jest gatunkiem charakterystycznym dla zbiorowiska roślinnego Vaccinio-Piceetea (bory szpilkowe). Są to zbiorowiska acydofilne (kwaśne), oligotroficzne (ubogie) bądź mezotroficzne z przewagą drzew iglastych, krzewinek i mszaków.

Biologia:

Borówka brusznica rozmnaża się poprzez podziemne rozłogi tworząc w zbiorowiskach roślinnych kępy. Kwitnie od V do VII. Owoce dojrzewają do jesieni i mogą utrzymywać się przez zimę. Obficie owocuje w 4-5 roku.

Rozpoznawanie:

Zimozielona krzewinka dorastająca do ok. 25cm. Posiada silnie rozgałęzione zdrewniałe rozłogi. Liście są eliptyczne lub odwrotnie jajowate, skórzaste, o lekko podwiniętych brzegach, ciemnozielone i błyszczące z wierzchu oraz sinozielone i matowe od dołu, długości do 3cm. Liście osadzone są na krótkich ogonkach. Podczas kwitnienia posiada białe do jasnoróżowych kwiaty zebrane w kwiatostany w postaci grona. Pojedyncze kwiaty o dzwonkowatej koronie, posiadają 4 płatki oraz 8-10 pręcików. Znamię słupka wystaje poza koronę. Owoc stanowi jagoda w kolorze czerwonym.

Fot. Bilder ur Nordens Flora

Wykorzystanie:

W medycynie ludowej wykorzystywane są zarówno owoce jak i liście brusznicy. Odpowiednio przygotowane podaje się je w przypadku wystąpienia biegunki, zaburzenia trawienia, wzdęcia oraz nieżytu żołądkowo-jelitowego. Ponadto niszczą drobnoustroje, wzmacniają ściany małych naczyń krwionośnych oraz działają przeciwzapalnie. Owoce borówki brusznicy są przede wszystkim bardzo wartościowym środkiem dietetycznym. Napary i odwary sporządzane z owoców są pomocne przy przeziębieniach, a kompoty i soki poprawiają apetyt.