Wydawca treści
urządzanie lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat przez specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL).
Obowiązek sporządzenia Planu Urządzenia Lasu dla lasów Skarbu Państwa wynika z art. 19 Ustawy o Lasach z dnia 28 września 1991 r.( Dz. U. z 2005 r., Nr 45, poz. 435 z późn. zm).
Plan Urządzenia Lasu jest podstawowym dokumentem gospodarki leśnej opracowywanym dla określonego obiektu (nadleśnictwa), zawierającym opis i ocenę stanu lasu oraz cele, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej ‑ art. 6 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach ( Dz. U. z 2005 r., Nr 45, poz. 435 z późn. zm.). W oparciu o Plan Urządzenia Lasu możliwe jest prowadzenie trwale zrównoważonej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej.
Minister właściwy do spraw środowiska zatwierdza Plan Urządzenia Lasu dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa decyzją administracyjną na podstawie art.22 ust 1 ustawy o lasach na wniosek Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Zgodnie z ustawą o lasach Minister Środowiska nadzoruje wykonanie Planu Urządzenia Lasu.
Udział społeczeństwa w procesie tworzenia PPUL jest zapewniony poprzez:
- ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o przystąpieniu do opracowania projektu planu urządzenia lasu oraz o planowanym terminie posiedzenia Komisja Założeń Planu wraz z możliwością udziału społeczeństwa w posiedzeniu Komisja Założeń Planu
- ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o możliwości zapoznania się z założeniami do sporządzenia projektu PUL i składania do nich uwag,
- ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o możliwości zapoznania się z projektem planu i składania do niego uwag,
- ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o możliwości udziału w Komisji Projektu Planu mającej charakter debaty publicznej.
Monitorowanie realizacji zadań Planu Urządzenia Lasu określonych w decyzji Ministra Środowiska.
Do monitorowania realizacji zadań PUL wykorzystuje się istniejący system kontroli Lasów Państwowych:
- Wydział Kontroli i Audytu Wewnętrznego w RDLP prowadzi kontrole okresowe. Kontrolowana jest cała działalność nadleśnictwa: m. in. realizacja PUL, prawidłowość wykonania zabiegów hodowlanych, działania z ochrony lasu i ochrony przyrody. Kontrole sprawdzające prowadzi przeważnie w następnym roku po kontroli okresowej – sprawdza wykonanie zaleceń kontroli okresowej. Wykonuje również kontrole problemowe.
- Inspekcja Lasów Państwowych przeprowadza kontrole problemowe oraz sprawdzające.
- Wydziały merytoryczne RDLP wykonują kontrole problemowe i kontrole bieżące w zakresie swojego działania.
- W nadleśnictwie realizacja zadań PUL kontrolowana jest wewnętrznie, bezpośrednio w każdym leśnictwie przez kierownictwo jednostki.
- Analiza gospodarki leśnej minionego okresu sporządzona na zakończenie cyklu 10-cio letniego obowiązywania planu, zamieszczona w następnym PUL, traktowana jest, jako monitoring długookresowy.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać w szczególności:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań.
Plan urządzenia lasu wykonywany jest przez specjalistyczne jednostki na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji:
Instrukcja urządzania lasu - załącznik do Zarządzenia nr 55 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 21 listopada 2011 r.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Lasy Nadleśnictwa Biłgoraj
Nadleśnictwo Biłgoraj swoim zasięgiem obejmuje niemal 17 tyś. ha powierzchni leśnej co stanowi 97% całkowitej powierzchni nadleśnictwa. Sprawuje ponadto nadzór nad ok. 4,2 tyś. ha lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.
Strefa kontaktu Roztocza z Równiną Biłgorajską charakteryzuje się silnymi kontrastami krajobrazu, wynikających z znacznych różnic wysokości, które najbardziej podkreślają lasy rozciągające się u podnóża krawędzi. Rzeźba terenu Równiny Biłgorajskiej jest mało zróżnicowana. Dominują równiny tarasów akumulacyjnych. Monotonny krajobraz urozmaicają wały wydmowe długości kilku kilometrów i wysokości ok. 10 m. Urozmaicenie stanowią także doliny rzek, stawy, łąki, bagna i torfowiska. Na torfowiskach spotyka się w różnym stopniu zarastające torfianki. Na ogół są płytkimi zbiornikami nie przekraczającymi kilku arów powierzchni.
Największą powierzchnie zajmują gleby bielicowe, co stanowi ponad 60% powierzchni, kolejne 25% to gleby rdzawe. Takie podłoże wypełniają głównie bory i bory mieszane o różnym uwilgotnieniu, w których króluje sosna pospolita. Skład gatunkowy drzewostanów na siedliskach borowych jest zbliżony do przyjętych gospodarczych typów drzewostanów, natomiast na siedlisku lasu mieszanego wilgotnego (LMw) dąb zastępowany jest przez jodłę. Pod względem stanu siedliska dominują siedliska naturalne i w stanie zbliżonym do naturalnego, co stanowi 95% powierzchni nadleśnictwa. Siedliska zniekształcone występują na gruntach porolnych.
Charakterystyka roślinności strefowej wg. Matuszkiewicza obejmuje lasy liściaste Querco-Fagetea, głównie w związku Carpinion oraz kontynentalne lasy szpilkowe Vaccinio-Piceetea, przede wszystkim bory i bory mieszane sosnowe ze związku Dicrano-Pinion z pewnym udziałem jodłowych lasów związku Vaccinio-Piceion. Drzewostany nadleśnictwa tworzą 20 gatunków drzew. Gatunkiem głównym jest sosna stanowiąca 92% powierzchni. Gatunek ten osiąga przecietnie I-II bonitację, a drzewostany charakteryzuje się dobrą jakością hodowlaną i techniczną. Kolejnymi gatunkami pod względem udziału powierzchniowego są: olsza, brzoza i jodła. Pozostałymi gatunkami rodzimymi są: świerk, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, modrzew, buk, klon jawor, jesion zwyczajny, grab pospolity, osika i lipa drobnolistna. Wśród gatunków obcego pochodzenia występuje dąb czerwony, czeremcha amerykańska i robinia akacjowa. W podszycie wśród roślin charakterystycznych występuje trzmielina, kruszyna i leszczyna. Rośliny runa to głównie borówka. Z lasem ściśle wiąże się także świat zwierząt. W lasach naszego nadleśnictwa można spotkać, jelenie sarny daniele, w terenach bardziej podmokłych łosie. Wśród drapieżników występuje wilk, jenot i lis, a z mniejszych m.in. łasica i kuna. To także teren lęgowy dla ptactwa.
Celem gospodarki leśnej jest zachowanie warunków do trwałej wielofunkcyjności lasów ich wszechstronnej użyteczności oraz kształtowania środowiska leśnego. Połowa lasów w naszym nadleśnictwie pełni funkcję ochronną. Pod tym pojęciem kryje się ochrona bioróżnorodności biologicznej, wody przed zanieczyszczeniem, gleby przed erozją i osuwiskami, środowiska naturalnego przed hałasem, powodzią czy wiatrem. 4% lasów nadleśnictwa pełni rolę ostoi zwierząt. Ponadto występują lasy nasienne stanowiące 0,13% powierzchni. Największą grupę lasów ochronnych stanowią lasy wodochronne, bo aż 84,4% powierzchni.