Wydawca treści Wydawca treści

urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat przez specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL).

Obowiązek sporządzenia Planu Urządzenia Lasu dla lasów Skarbu Państwa wynika z art. 19 Ustawy o Lasach z dnia 28 września 1991 r.( Dz. U. z 2005 r., Nr 45, poz. 435 z późn. zm).

Plan Urządzenia Lasu jest podstawowym dokumentem gospodarki leśnej opracowywanym dla określonego obiektu (nadleśnictwa), zawierającym opis i ocenę stanu lasu oraz cele, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej ‑ art. 6 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach ( Dz. U. z 2005 r., Nr 45, poz. 435 z późn. zm.). W oparciu o Plan Urządzenia Lasu możliwe jest prowadzenie trwale zrównoważonej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej.

Minister właściwy do spraw środowiska zatwierdza Plan Urządzenia Lasu dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa decyzją administracyjną na podstawie art.22 ust 1 ustawy o lasach na wniosek Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Zgodnie z ustawą o lasach Minister Środowiska nadzoruje wykonanie Planu Urządzenia Lasu.

Udział społeczeństwa w procesie tworzenia PPUL jest zapewniony poprzez:

  • ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o przystąpieniu do opracowania projektu planu urządzenia lasu oraz o planowanym terminie posiedzenia Komisja Założeń Planu wraz z możliwością udziału społeczeństwa w posiedzeniu Komisja Założeń Planu
  • ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o możliwości zapoznania się z założeniami do sporządzenia projektu PUL i składania do nich uwag,
  • ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o możliwości zapoznania się z projektem planu i składania do niego uwag,
  • ogłoszenia w BIP i lokalnej prasie o możliwości udziału w Komisji Projektu Planu mającej charakter debaty publicznej.

Monitorowanie realizacji zadań Planu Urządzenia Lasu określonych w decyzji Ministra Środowiska.

Do monitorowania realizacji zadań PUL wykorzystuje się istniejący system kontroli Lasów Państwowych:

  • Wydział Kontroli i Audytu Wewnętrznego w RDLP prowadzi kontrole okresowe. Kontrolowana jest cała działalność nadleśnictwa: m. in. realizacja PUL, prawidłowość wykonania zabiegów hodowlanych, działania z ochrony lasu i ochrony przyrody. Kontrole sprawdzające prowadzi przeważnie w następnym roku po kontroli okresowej – sprawdza wykonanie zaleceń kontroli okresowej.  Wykonuje również kontrole problemowe.
  • Inspekcja Lasów Państwowych przeprowadza kontrole problemowe oraz sprawdzające.
  • Wydziały merytoryczne RDLP wykonują kontrole problemowe i kontrole bieżące w zakresie swojego działania.
  • W nadleśnictwie realizacja zadań PUL kontrolowana jest wewnętrznie, bezpośrednio w każdym leśnictwie przez kierownictwo jednostki.
  • Analiza gospodarki leśnej minionego okresu sporządzona na zakończenie cyklu 10-cio letniego obowiązywania planu, zamieszczona w następnym PUL, traktowana jest, jako monitoring długookresowy.

 Plan urządzenia lasu powinien zawierać w szczególności:

  • opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
  • analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
  • program ochrony przyrody,
  • określenie zadań.

Plan urządzenia lasu wykonywany jest przez specjalistyczne jednostki na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji:

Instrukcja urządzania lasu - załącznik do Zarządzenia nr 55 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 21 listopada 2011 r.

 

Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Nadleśnictwo Biłgoraj

Nadleśnictwo Biłgoraj

Karta z historii Nadleśnictwa Biłgoraj

          Nadleśnictwo Państwowe w Biłgoraju powstało zaraz po I wojnie światowej. Świadczy o tym dokument przejęcia tartaku parowego w Zwierzyńcu z dnia 26 listopada 1918 r. po byłym rządzie rosyjskim i austriackim. Natomiast formalnie Nadleśnictwo Biłgoraj zostało utworzone na mocy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych z dnia  27 stycznia 1925 r.  poz. 93 o utworzeniu nadleśnictw w lasach państwowych, które ukazało się w Monitorze Polskim nr 24. Znajdowało się wówczas na obszarze Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu. Powierzchnia nadleśnictwa wynosiła wówczas ok. 8500 mórg. W skład nadleśnictwa wchodziły leśnictwa: Gromada, Rapy Dylańskie, Maziarze, Wola, Kociełki i Krasny Staw.


Pierwsza siedziba Nadleśnictwa Biłgoraj przy ul. Tarnogrodzkiej


          W 1933 roku nastąpiło przekazanie majątku państwa Różnówka do Nadleśnictwa Biłgoraj. W 1945 roku Nadleśnictwo Biłgoraj obejmowało swoim zasięgiem 9335 ha (w tym 4532 ha pow. leśnej). W latach 1945-1947 włączono do nadleśnictwa lasy bezpańskie i poukraińskie a także majątki właścicieli prywatnych na podstawie tzw. ustaw nacjonalizacyjnych. Były to ziemie pochodzące z okolicznych wsi. Po II wojnie światowej siedzibę nadleśnictwa przeniesiono z ul. Tarnogrodzkiej na ul. Długą w Biłgoraju. W 1948 roku zostało przejęte od Nadleśnictwa Kocudza leśnictwo Zagumnie. Obecne leśnictwo Luchów figurowało wówczas pod nazwą Dobro Narodowe Królestwa Polskiego Luchów. Byłe Nadleśnictwa Biłgoraj, Huta Krzeszowska i Tarnogród, wchodzące w skład obecnego Nadleśnictwa Biłgoraj jako obręby utworzone zostały po roku 1945, po upaństwowieniu na mocy dekretu PKWN z 22 VII 1944 lasów dużej i średniej własności prywatnej. Lasy obecnych obrębów Huta Krzeszowska i Tarnogród wchodziły kiedyś niemal w całości w skład lasów Ordynacji Zamojskiej, wraz z obecnym kompleksem Zagumnie. W roku 1969 powierzchnia nadleśnictwa wynosiła 6422 ha (w tym 5731 ha pow. leśnej). Byłe nadleśnictwa Huta Krzeszowska, Tarnogród i Biłgoraj podczas reorganizacji administracji leśnej w 1.01.1973 roku weszły w skład Nadleśnictwa Biłgoraj jako obręby leśne. Nadleśnictwo Huta Krzeszowska została podzielona po granicy administracyjnej województwa zamojskiego i tarnobrzeskiego, co spowodowało powstanie obrębu Huta Krzeszowska I i Huta Krzeszowska II. W skład Nadleśnictwa Biłgoraj wszedł jeszcze obręb Tereszpol. Powierzchnia nadleśnictwa wzrosła do ok. 26000 ha. W 1975 roku został utworzony Ośrodek Remontowo-Budowlny (ORB). Kierownikiem tego ośrodka był Pan Józef Momot. W roku 1976 siedziba nadleśnictwa zostaje ponownie przeniesiona i ulokowana w nowym budynku na ul. Zamojskej. Na mocy zarządzenia nr 6/91 Dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Lublinie z dnia 31 grudnia 1991 r. w sprawie zmian w podziale administracyjnym Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Lublinie Nadleśnictwo Biłgoraj przekazało Obręb Tereszpol do Nadleśnictwa Zwierzyniec. Z dniem 31  maja 1992 roku Naczelny Dyrektor Lasów Państwowych na mocy rozporządzenia ogłosił likwidację Ośrodka Remonto-Budowlanego należącego do nadleśnictwa (ORBLP). Jednakże jeszcze 17 sierpnia tegoż roku utworzony został Leśny Ośrodek Szkoleniowy prowadzący działalność w zakresie: organizacji szkoleń i konferencji, wyżywienia oraz usług hotelarskich. Kierownikiem ośrodka była pani Halina Syrocka. W kolejnych latach ze względu na reorganizację w lasach zostało zlikwidowane leśnictwo Biłgoraj z dniem 1 stycznia 2011 roku. Jego powierzchnia została rozdzielona i przyłączona do leśnictw Wola i Bojary. 1 stycznia 2012 roku na podstawie zarządzenia nr 54 nadleśniczego Nadleśnictwa Biłgoraj nastąpiła likwidacja kolejnego leśnictwa - Uchodów. Powierzchnia leśnictwa Uchodów została podzielona i przydzielona do leśnictw: Biszcza (49,13 ha), Rogóźnianka (445,51 ha) oraz Potok (516,79 ha). Z dniem 2 kwietnia 2013 roku została zamknięta działalność Leśnego Ośrodka Edukacyjno-Szkoleniowego "Sosna". Obecnie Nadlesnictwo Biłgoraj posiada 12 leśnictw: Wola, Bojary, Nadrzecze, Zagumnie, Luchów, Ciosmy, Sól, Biszcza, Potok, Ujście, Huta i Rogóźnianka oraz szkółkę leśną Bojary wchodzące w skład 3 obrębów: Tarnogród, Huta i Biłgoraj. Łączna powierzchnia wynosi obecnie 17.307,51 ha (w tym powierzchnia leśna 16,773,3 ha).

W historii Nadleśnictwa Biłgoraj kierownikami jednostki byli kolejno nadleśniczowie:

  • Leon Łaguna (1918 r. - 04.1919 r.)
  • Kazimierz Marszycki (05.1919 r. - 1925 r.)
  • W. Piński (1925 r. - 09.1926 r.)
  • Ryszard Müller (1926 r. - 09.1939 r.)
  • Józef Piekarczyk (1939 r. - 1941 r.)
  • Wiktor Ropelewski (1941 r. - 1944 r.)
  • Tadeusz Zięba (24.07.1944 r. - 22.08.1944 r.)
  • Jan Mikulski (1944 r. - 1954 r.)
  • J. Bełzowski (1954 r. - 31.01.1959 r.)
  • Stefan Żak (01.02.1959 r.  - 31.12.1972 r.)
  • Józef Zielke (01.01.1973 r.  - 31.01.1975 r.)
  • Zbigniew Wójcik (01.02.1975 r. - 10.08.1983 r.)
  • Andrzej Rapkiewicz (11.08.1983 r. - 30.09.1983 r.) p.o.
  • Jan Ochmański (01.10.1983 r. - 31.12.1983 r.) p.o.
  • Tadeusz Kowal (01.01.1984 r. - 31.05.2006 r.)
  • Piotr Mróz (01.06.2006 r. - 31.12.2009 r.)
  • Leszek Turczyniak (01.01.2010 r. - 14.06.2010 r.) p.o.
  • Marian Kudełka (15.06.2010 r. - 12.01.2016 r.)
  • Leszek Turczyniak (13.01.2016 r. - 20.01.2016 r.) p.o.
  • Piotr Mróz (21.01.2016 - 11.02.2019 r.)
  • Leszek Turczyniak (12.02.2019 r. - 24.03.2019 r.) p.o.
  • Mariusz Szwed (25.03.2019 r. - 13.08.2021 r.)
  • Andrzej Borowiec (13.08.2021 r. - 20.03.2023 r.)
  • Mariusz Szabat (21.03.2023 r. - 11.03.2023r.)
  • Lesław Rawiak (11.03.2023 r. - nadal) p.o.

          Nadleśnictwo Biłgoraj na przełomie minionych lat dotknęły różne klęski żywiołowe. W latach 1993-1994 miała miejsce gradacja brudnicy mniszki, którą zwalczano zabiegami ratowniczymi przy użyciu samolotów stosując środek biologiczny o nazwie DYMILIN nie mający ujemnego wpływu na środowisko na łącznej powierzchni 7595 ha, z czego 6340 ha na terenie Lasów Państwowych i 1255 ha na terenie lasów niepaństwowych. Klęskę śniegołomów spowodowały nadmierne opady mokrego śniegu w dniach 21-24 listopada 1999 roku. Masę połamanych i przewróconych drzew oszacowano na 25,2 tys. m3. Około 85% uszkodzonych drzew to były złomy, a pozostałe 15% stanowiły wywroty. Najliczniejsze szkody wystąpiły wzdłuż linii oddziałowych, dróg, przy gniazdach i naturalnych lukach oraz na granicy wydzieleń przy zróżnicowanym wieku i wysokości. Porządkowanie lasu po tej klęsce trwało rok a zakończono je 15 XI 2000 r.