Asset Publisher
obszary natura 2000
Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.
Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:
- obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
- specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.
Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha
Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 1993 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) oraz obszary ochrony siedlisk (SOO). Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.
Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.
Obszary Natura 2000
W zasięgu terytorialnego działania Nadleśnictwa Biłgoraj występuje siedem obszarów Natura 2000 w tym:
1. Obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 – PLB060008 Puszcza Solska,
- powierzchnia całkowita obszaru – 79349,09 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 19901,14 ha (25,08% pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów w zarządzie nadleśnictwa w obszarze – 9071,29 ha (11,43% pow. obszaru), w tym 8759,97 ha powierzchni leśnej, 311,32 – nieleśnej.
- powierzchnia gruntów we współwłasności w obszarze – 119,28 ha
Występuje tu co najmniej 34 gatunki ptaków z załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/E WG, 14 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. Występuje tu 135 gatunków lęgowych ptaków; jedno z nielicznych w Polsce stanowisk lęgowych gadożera. W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej następujących gatunków ptaków: bocian czarny, gadożer, głuszec, orlik krzykliwy, puchacz, trzmielojad i lelek; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu występuje bielik, cietrzew, żuraw, derkacz i zimorodek. Bardzo ważna w skali regionu ostoja puszczańskiej fauny kręgowców, z licznymi zagrożonymi i rzadkimi gatunkami; jedyne znane w Polsce stanowisko pluskwiaka Nobis major (Anaptus major).
2. Obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 – PLB060005 Lasy Janowskie,
3. Obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 – PLB060020 Ostoja Nieliska,
4. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH060031 Uroczyska lasów Janowskich,
5. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH060034 Uroczyska Puszczy Solskiej, Powierzchnia obszaru:
- powierzchnia całkowita obszaru – 34671,49 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 7963,03 ha (22,97%
pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów w zarządzie nadleśnictwa w obszarze – 4078,27 ha (11,76% pow. obszaru), w tym 3834,99 ha powierzchni leśnej, 243,28 – nieleśnej.
- powierzchnia gruntów we współwłasności w obszarze – 54,69 ha
Wartość przyrodnicza i znaczenie:
Obszar stanowi znaczną część jednego z największych kompleksów leśnych w Polsce. Stwierdzono tu występowanie 16 typów siedlisk przyrodniczych z Zał. I DS, 18 gat. zwierząt z Zał. II DS. Szczególnie wartościowe są siedliska podmokłe (torfowiska, bory i lasy bagienne oraz łęgi). Większość siedlisk związanych jest z lasami sosnowymi, wśród których wyróżniają się piaszczyste wydmy, u podnóża których wytworzyły się w bezodpływowych zagłębieniach torfowiska
oraz naturalne zbiorniki wodne. Najważniejszymi siedliskami w obszarze są: bory bagienne, torfowiska wysokie i przejściowe oraz bory jodłowe. Ważne siedliska skupiają się również wzdłuż cieków puszczańskich, które płyną naturalnymi korytami - są to łęgi. Poza lasami, istotnymi
dla tego obszaru są siedliska podmokłych łąk, w tym m.in. łąki trzęślicowe. Uroczyska Puszczy Solskiej to najważniejsza na Lubelszczyźnie ostoja wilków i rysi – zwierząt zagrożonych wyginięciem. Ostoja jest jednym z najważniejszych w Polsce obszarów powołanych dla ochrony torfowisk wysokich oraz borów i lasów bagiennych. Ponadto Puszcza Solska jest ważną w skali regionu ostoją puszczańskiej fauny kręgowców z licznymi zagrożonymi i rzadkimi gatunkami
6. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH060097 Dolina Dolnej Tanwi, Powierzchnia obszaru:
- powierzchnia całkowita obszaru – 8518,01 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 3040,48 ha (35,69%
pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów nadleśnictwa w obszarze – 295,72ha (3,47% pow. obszaru)
w tym 288,23 ha powierzchni leśnej, 7,49 – nieleśnej. Nie występują grunty we współwłasności. Wartość przyrodnicza i znaczenie: Siedliska przyrodnicze zajmują ok. 45% powierzchni obszaru, a zidentyfikowano ich tu 18 typów. Obok typowych dla szerokiej doliny rzecznej siedlisk łąkowych i torfowiskowych
oraz starorzeczy i muraw napiaskowych, za znaczące uznano bór wyżynny jodłowy i bory chrobotkowe. Gatunek rośliny - starodub łąkowy ma tu stanowisko blisko południowej granicy zasięgu w Polsce, stąd mimo niskiej liczebności, uznano tą populację za wartą ochrony.
Obszar ważny dla ochrony przeplatki aurinia, ktora wystepuje tu w systemie metapopulacji, a także dla kilku gatunków ryb (kozy, głowacza białopłetwego i minoga strumieniowego).
7. Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Natura 2000 – PLH180048 Bory Bagienne
nad Bukową.
Powierzchnia obszaru:
- powierzchnia całkowita obszaru – 532,20 ha (wg SDF)
- powierzchnia w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Biłgoraj – 532,20 ha (100%
pow. obszaru)
- powierzchnia gruntów nadleśnictwa w obszarze – 443,58 ha (84,34% pow. obszaru),
w tym 395,86 ha powierzchni leśnej, 47,72 ha – nieleśnej. Nie występują grunty we współwłasności. Wartość przyrodnicza i znaczenie: Głównym celem ochrony w obszarze jest ochrona bagiennych siedlisk o charakterze puszczańskim. Podstawowym walorem są tu dobrze zachowane bory bagienne - Vaccinio uliginosi-Pinetum (91D0) i śródleśne torfowiska przejściowe - z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea (7140). Pozostałe, cenne przyrodniczo siedliska to łęg olszowy - Salicetum albo-fragilis (91E0), a w południowo-wschodniej części ekstensywnie użytkowane łąki.