Wydawca treści
Struktura organizacyjna Nadleśnictwa Biłgoraj
Nadleśnictwo Biłgoraj jest jedną z 25 jednostek podległych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Podzielone jest na 3 obręby leśne i 13 leśnictw (w tym 1 gospodarstwo szkółkarskie).
Nadleśnictwo Biłgoraj jest podzielone na obręby i leśnictwa:
1. Obręb Biłgoraj:
- leśnictwo Biłgoraj
- leśnictwo Wola
- leśnictwo Bojary
- leśnictwo Nadrzecze
- leśnictwo Zagumnie
- szkółka leśna "Bojary"
2. Obręb Tarnogród:
- leśnictwo Luchów
- lesnictwo Ciosmy
- leśnictwo Sól
- leśnictwo Biszcza
- leśnictwo Potok
3. Obręb Huta Krzeszowska:
- lesnictwo Ujście
- leśnictwo Huta
- leśnictwo Rogóźnianka
Nadleśnictwo jest samodzielną jednostką organizacyjną Lasów Państwowych, która podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Prowadzi i koordynuje wszystkie działania związane z lasami na terenie nadleśnictwa, łącznie z nadzorem nad lasami gminy Harasiuki z upoważnienia starosty niżańskiego. Organizacja pracowników nadleśnictwa przedstawia się następująco:
Nadleśniczy - kieruje samodzielnie nadleśnictwem, ponosi za niego odpowiedzialność, a także reprezentuje nadleśnictwo na zewnątrz.
Zastępca nadleśniczego - podlega nadleśniczemu, a w przypadku nieobecności nadleśniczego sprawuje w jego imieniu obowiązki służbowe. Sprawuje i koordynuje działalność handlową nadleśnictwa oraz odpowiada za prawidłową działalność Działu Gospodarki Leśnej.
Główny księgowy - jest przełożonym Działu Finansowo-Księgowego. Do obowiązków pracownika należy organizacja, instruktarz i nadzór zadań w zakresie: księgowości, finansów, planowania finansowo-ekonomicznego, analiz, ewidencji sprzedaży, sprawozdawczości oraz prowadzenie kontroli wewnętrznej dokumentów finansowo-księgowych. Prowadzi ponadto windykację należności.
Sekretarz - jest przełożonym Działu Administracyjno-Gospodarczego i jest odpowiedzialny za jego prawidłowe funkcjonowanie oraz całokształt spraw związanych z obsługa administracyjną.
Inżynier nadzoru - samodzielne stanowisko pracy, do zadań którego należy prowadzenie kontroli funkcjonalnej w nadleśnictwie w zakresie ustalonym z nadleśniczym. Współpracuje z zastępcą nadleśniczego w sprawach planowania gospodarczego, koordynacji i realizacji prac gospodarczych.
Dział Finansowo-Księgowy - kierowany przez głównego księgowego. Do zadań działu należy głównie wykonywanie zadań związanych z prowadzeniem gospodarki finansowej nadleśnictwa oraz ewidencji księgowej. Wykonuje także sprawy związane ze sprzedażą drewna i jego fakturowaniem, prowadzenia kasy nadleśnictwa. Zajmuje się ponadto analizą i sprawozdawczością finansowo-księgową.
Dział Administracyjno-Gospodarczy - kierowany przez sekretarza zajmuje się obsługa administracyjną nadleśnictwa. Prowadzi sprawy w zakresie zaopatrzenia i remontów, środkami trwałymi i nietrwałymi, transportem i infrastrukturą nadleśnictwa, podatkami lokalnymi, realizacją zamówień publicznych a także koordynacją spraw dotyczącą instrukcji kancelaryjnej i archiwalnej.
Dział Gospodarki Leśnej - dział podlegający zastępcy nadleśniczego zajmujący się całokształtem prac z zakresu: selekcji i nasiennictwa, szkółkarstwa, hodowli lasu, ochrony lasu wraz z ochroną p. poż., ochrony przyrody, edukacji leśnej, urządzania lasu, użytkowania lasu, użytków ubocznych, postępu technicznego i technologicznego oraz stanem posiadania, ewidencją gruntów i ich udostępniania. Dział ten również nadzoruje realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki leśnej w lasach niestanowiących własność Skarbu Państwa.
Posterunek straży leśnej - komórka organizacyjna nadleśnictwa powołana w celu zwalczaniu przestępstw i wykroczeń z zakresu szkodnictwa leśnego. Na czele posterunku stoi Komendant Straży Leśnej, który bezpośrednio podlega nadleśniczemu. W skład posterunku wchodzą starsi strażnicy leśni.
Stanowisko ds. pracowniczych - samodzielne stanowisko pracy podlegające bezpośrednio nadleśniczemu. Pracownik prowadzi całokształt spraw pracowniczych w rozumieniu kodeksu pracy, Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników Polskiego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz innych unormowań obowiązujących w tym zakresie. Dodatkowo prowadzi inne prace zlecone przez nadleśniczego w tym m.in. administrowanie danymi strony internetowej nadleśnictwa.
Leśniczy - stanowisko podlegające bezpośrednio zastępcy nadleśniczego. Leśniczy odpowiedzialny jest za prowadzenie gospodarki leśnej oraz ochroną przed szkodnictwem leśnym i jego zwalczaniem na terenie leśnictwa.
Podleśniczy - stanowisko podlegające leśniczemu. Wykonuje prace zlecone przez leśniczego.
Robotnicy - stanowisko podlegające sekretarzowi. Pracownicy na tym stanowisku wykonują pracę zleconą przez sekretarza.
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
LAS WOKÓŁ NAS
LAS WOKÓŁ NAS
Zwierzęta naszych lasów - bóbr europejski
Bóbr europejski (Castor fiber Linnaeus, 1758)
Rodzina: Bobrowate (Castoridae)
Rząd: Gryzonie (Rodentia)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Zasięg występowania:
Bóbr europejski występuje na znacznej części obszaru Europy i Azji. Można go spotkać m.in. na terenie Austrii, Belgii, Białorusi, Chin, Chorwacji, Czech, Estonii, Finalandii, Francji, Holandii, Litwy, Lichtensteinu, Łotwy, Mołdawi, Niemiec, Norwegii, Polski, Federacji Rosyjskiej, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier. W Polsce po II wojnie światowej występowało jedynie kilka rodzin bobrów na Mazurach. Jednakże dzięki introdukcji bobra z terenów rosyjskich na tereny przygraniczne z Polską bobry powoli zajmowały coraz większe regiony kraju. W latach 1970-2000 dokonano reintrodukcji bobra na obszarze m.in. Kaszub, Śląska, Podgórza Sudeckiego, Beskidów, Gór Świętokrzyskich, Wyżyny Lubelskiej, Roztocza i Bieszczad. Obecnie bóbr europejski występuje w całej Polsce za wyjątkiem wyższych położeń górskich.
Siedlisko:
Bobry zasiedlają tereny wzdłuż cieków wodnych, naturalne i sztuczne zbiorniki wodne oraz tereny podmokłe. Najchętniej wybierają miejsca z wodą stojącą ze względu na ich tryb życia, który ściśle związany jest właśnie z wodą. Najchętniej zasiedlanymi siedliskami w lasach są łęgi oraz olsy, które obfitują w różnego rodzaju gatunki drzew i krzewów stanowiące bazę pokarmową dla bobrów. Bobry każde siedlisko potrafią dostosować do swoich preferencji bytowych co niekiedy kończy się poważnym jego zmienieniem i jest często objawem trudno odwracalnym. Najczęściej dochodzi do rozlewisk cieków wodnych i zalewania terenów suchych. W miejscu zasiedlenia kopią nory lub budują żeremia z gałązek drzew i krzewów.
Biologia:
Bobry są gatunkiem zwierząt wiodących nocny tryb życia. Są ściśle związane ze swoim terytorium, które swoim zasięgiem zwykle nie przekracza kilku kilometrów. Żerują głównie w pasie do kilkudziesięciu metrów od cieku wodnego. Jedynie sporadycznie może się zdarzyć, że oddalą się na większe odległości.
Bobry są zwierzętami posiadającymi silne więzy rodzinne. W jednej rodzinie żyje dwoje dorosłych oraz młode osobniki pochodzące z dwóch porodów. Różne źródła podają inną liczbę osobników zamieszkujących wśród 1 rodziny, przeciętnie jest to 8 osobników. Okres godów przypada na styczeń i luty. Samica, która nie zostanie zapłodniona za pierwszym razem może ponownie kopulować z dwutygodniową przerwą. Łącznie może podjąć ok. 5 takich prób. Ciąża trwa 105-107 dni. Samica może porodzić za jednym razem do 6 młodych. Młode żywią się w 1 roku po urodzeniu mlekiem matki. W kolejnym roku zmienia się ich pożywienie, gdyż pozostawiają mleko matki a zaczynają zjadać części roślin. W drugim roku życia młode mają za zadanie sprawować opiekę nad młodszym rodzeństwem. Aktywność dobowa ulega także zmianie. Przestawiają się na tryb nocny, a dzień chętnie przesypiają w odróżnieniu od 1-latków. W trzecim roku życia młody bobry rozluźniają stosunki rodzinne i coraz chętniej oddalają się od swojej nory. Aktywność bobrów znacznie spada z nadejściem zimy. W trakcie jej trwania całą rodziną spędzają czas w norze bądź żeremiu, gdzie się posilają i śpią.
Bobry żywią się różnymi częściami roślin zielnych. W okresie zimowym natomiast zjadają korę, pędy, pączki i łyko krzewów i drzew. Spośród drzew najchętniej zjadają topole i wierzby. Bobry z uwagi na dużą zawartość celulozy stosują cekotrofię, która pozwala im w dużym stopniu przetworzyć ponownie zjadany ten sam materiał pokarmowy. Przed zima z wielkim zapałem magazynują dla siebie pokarm w tzw. Spiżarniach. Najczęściej znajdują się u wylotu z nory lub w jej pobliżu zabezpieczonym miejscu np.: przed porwaniem przez nurt rzeki. Niektóre badania wskazują na rekordową objętość zgromadzonego pożywienia wynoszącą ok. 70m3.
Posiadają zdolność komunikowania się między sobą przez przybieranie różnych póz, przez różnoraki dotyk, dźwięk czy znaczenie zapachem.. W wyniku zaistnienia zagrożenia bobry używają swoich ogonów aby uderzając nimi w wodę ostrzec pozostałe osobniki.
Rozpoznawanie:
Bobry są dość łatwo rozpoznawalne gdy są całe widoczne. Mają ok. 1m długości i ważą 20-30 kg. Tułów bobrów jest krępy bez wyraźnie zaznaczonej szyi. Są pokryte gęstym futrem maści brunatnej do czarniawej z łuskowanym i spłaszczonym ogonem w kształcie łopaty, który daleka wydaje się pozbawiony włosów. Tylne łapy są większe i masywniejsze od przednich i są spięte błoną pławną. Przy odbycie widoczne są dwa gruczoły oraz dwa worki strojowe, które są używane do komunikacji zapachowej. Posiadają duże siekacze charakterystyczne dla rzędu gryzoni w kolorze brunatno-czerwonym. Podczas pływania uszy znajdują się nad powierzchnią wody. Rozróżnienie płci następuje po narządach rozrodczych.
Ochrona:
Od roku 2001 bóbr europejski podlega w Polsce ochronie częściowej. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody sytuuje bobra europejskiego na swojej liście jako LC o niższym ryzyku wyginięcia.
